به یاد او که قلم را در دستم داد

یادش بخیر . اون روزی که برای دفعه اول رفتم مدرسه . معلم اومد سر کلاس و یه خط روی تخته سیاه کشید . این کار برای من عجیب بود . خانم معلم گفت که همه این خط رو توی دفتر شون بکشن . و این اولین نوشته هدفدار زندگی من بود . کم کم بزرگتر شدم و شناختم نسبت به اطراف بیشتر شد . فهمیدم که دنیا بزرگتر از این خط ساده است .
وقتی وارد راهنمایی شدم با یه دنیای جدید روبرو شدم . ولی این دوره به اندازه دوره ابتدایی برام لذت بخش نبود . اما در همین دوره بود که من راه خودم رو به طرف دنیای حسابداری شناختم . یه روز معلم حرفه و فن اومد سر کلاس و گفت : (( بچه ها شما امسال باید انتخاب رشته کنید . کاری که می تونه زندگی آینده شما رو کاملا عوض کنه . من به شما کمک می کنم تا رشته مناسبی انتخاب کنید . رشته ای که برای شما موفقیت به همراه داشته باشه . )) معلم حرفه و فن سال سوم ما به عنوان یه پیش نهاد گفت که رشته حسابداری رشته مناسبی برای منه . و شاید همین پیشنهاد بود که من رو وارد هنرستان کرد .
وای که چه دوره شیرینی بود . دوستان جدید و درسهای جدید . زندگی برام یه شکل دیگه بود . از نوشتن و ثبت زدن لذت می بردم . عشق به حسابداری توی من به اندازه عشق یه تشنه به آب بود . حسابداری رو مثل همه چیزای مهم زندگیم دوست داشتم . برام مهم بود که در اون موفق بشم و پیشرفت کنم . بلاخره وارد دانشگاه شدم و با عرصه جدیدی روبرو شدم . دانشگاه مکان مناسبی بود تا بتونم چیزای جدیدی یاد بگیرم و نگاهم به حسابداری نگاهی نو و تازه بشه .
اما در تمام طول این مسیر اون کسی که من رو هدایت کرد اول خدا بود و بعد معلم . معلمانی که من رو کمک کردن تا یاد بگیرم چطور خط بکشم و چطور بنویسم و این نوشته رو هدفدار کنم تا بتونم برای همیشه خودم رو زنده و جاوید نگه دارم .
آدم ممکن اسم همه معلم اش رو فراموش کنه . اما اسم معلم اول ابتدایی رو کمتر کسی فراموش میکنه . معلم اول ابتدایی من خانم کهزادی بود که هیچ وقت محبت و پافشاری اش رو برای یاد گیری من فراموش نمی کنم . شاید اگه اون همه پافشاری نبود من هیچ وقت حتی خواندن و نوشتن رو یاد نمی گرفتم .
معلم حسابداری من در هنرستان آقای ملا جعفری بود که من تمام علاقه ام رو به حسابداری مدیون ایشون هستم . اما در دانشگاه کسی که دید من رو به حسابداری یک دید تازه کرد استاد صفی خانی بود . استادی که رفتار و اطلاعاتش هدف من در زندگیم بوده و هست و امیدوارم که بتونم یه روز مثل این استاد عزیزم بشم .
به هر حال برای تمام معلمان عزیز و دلسوز جامعه آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم که هر روزشان از روز قبل بهتر و پربارتر باشد .
با تشکر از نظرات شما دوستان عزیز و آرزوی سلامت شما .
 در مطلب بعدی جواب آقا حامد رو میدم . پس تا بعد ... .